Ինչպե՞ս եմ ես հետևում #ԼսիրՆրան կոչին։ Երեց Թոդ Դ․ Քրիստոֆերսոն

Ինչպե՞ս եմ ես հետևում #ԼսիրՆրան կոչին։ Երեց Թոդ Դ․ Քրիստոֆերսոն

Մենք չեք կարող ասել Աստծուն (ծիծաղում է), թե ինչպես և երբ Նա պետք է արձագանքի մեր աղոթքներին: Մենք չեք կարող թելադրել Նրան: Մենք պետք է ասենք․ «Իմ սիրտը բաց է, ես միշտ պատրաստ եմ, ես միշտ պատրաստ եմ լսելու»:

Տարիներ առաջ, երբ դեռահաս էի, ես հնարավորություն ունեցա այցելել Սրբազան Պուրակ: Միայնակ մտա այնտեղ, ուրիշ ոչ ոք չկար: Եվ ես մտածեցի. «Սա իսկապես կատարյալ վայր է ինձ համար աղոթելու և այնպիսի պատասխաններ ստանալու համար, որոնք Ջոզեֆ Սմիթն է ստացել այստեղ՝ հենց այս վայրում»։ Եվ ես ուզում էի որևէ հաստատում, ինչ էլ որ Տերն ինձ տար և ինչ ձայնով էլ որ Նա խոսեր այնտեղ կատարվածի և Ավետարանի վերականգնման հետ կապված ճշմարտության մասին:

Այսպիսով, ես պետք է ասեմ, որ շատ անկեղծ էի: Ես երկար ժամանակ մեծ անկեղծությամբ աղոթեցի։ Բայց ոչինչ չլսեցի։ Ո՛չ մի արձագանք, ո՛չ մի պատասխան չստացա։ Ես ոչինչ չլսեցի։ Վերջապես ես հանձնվեցի և հեռացա: Եվ ես անշուշտ հիասթափված էի, ես չգիտեի, թե ինչ եմ սխալ արել կամ ինչ պետք է անեի, որ չեմ արել: Եվ ես շատ եմ մտածել դրա մասին:

Մոտավորապես ․․․ ընդամենը վեց շաբաթ անց, երբ ես տանն էի: Մի հանգիստ պահի ես կարդում էի Մորմոնի Գիրքը և խորհում այդ մասին։ Հանկարծ իմ վրա հեղվեց այդ հաստատող հոգին, այդ Սուրբ Հոգին, որը խոսում է մեր հոգու հետ: Եվ ես գիտեի, ես գիտեի:

Այդ փորձառությունից ես սովորեցի, որ մենք ‑‑ չենք կարող ասել Աստծուն

Մենք չեք կարող ասել Աստծուն, թե ինչպես և երբ Նա պետք է արձագանքի:

Մենք չեք կարող թելադրել Նրան:

Մենք պետք է ասենք․

«Իմ սիրտը բաց է, ես միշտ պատրաստ եմ, ես միշտ պատրաստ եմ լսելու»: